Miary tendencji centralnej to narzędzia stosowane w biostatystyce do identyfikacji średniej lub środka zbioru danych. Oferują one pojedynczą reprezentatywną wartość do zrozumienia i podsumowania dystrybucji danych.

Średnia jest jedną z takich miar, obliczaną przez zsumowanie wszystkich wartości w zestawie danych i podzielenie przez liczbę wartości. Na przykład średni odczyt ciśnienia krwi (120, 130, 140, 150) wyniósłby 135. Jednak średnia może być dotknięta wartościami ekstremalnymi lub wartościami odstającymi.

Mediana, inna miara, reprezentuje wartość środkową w uporządkowanym zestawie danych. Jest mniej podatna na wpływ wartości ekstremalnych, co czyni ją wartościową miarą dla danych przekrzywionych. Na przykład mediana poziomu cholesterolu (150, 160, 170, 180, 190) wynosiłaby 170.

Moda, która oznacza najczęściej występującą wartość w zestawie danych, jest korzystna dla danych kategorycznych lub dyskretnych. W zestawie danych liczby wypalanych papierosów dziennie (10, 15, 20, 20, 25), moda wynosiłaby 20. Wreszcie, środek zakresu jest wartością środkową między maksymalną i minimalną wartością zestawu danych, obliczoną przez uśrednienie najwyższej i najniższej wartości. Jeśli zestaw danych wzrostu uczniów w centymetrach w klasie (122, 130, 116, 118, 110, 135, 145 i 123), wysokość środka zakresu wynosiłaby 127,5 cm.

Miary tendencji centralnej odgrywają kluczową rolę w biostatystyce. Pozwalają nam zidentyfikować typową lub centralną wartość zbioru danych, pomagając w ten sposób w skutecznym podsumowywaniu i analizowaniu danych.