Arkusze blokowe są cennym narzędziem w dokumentacji pielęgniarskiej. Umożliwiają pracownikom służby zdrowia skuteczne rejestrowanie i monitorowanie różnych ocen i pomiarów pacjentów w skonsolidowanym formacie.

Oto bliższe spojrzenie na przykłady schematów blokowych powszechnie używanych przez pielęgniarki:

Dokumentacja arkusza graficznego:

• Arkusze graficzne rejestrują zmienne pacjenta, takie jak parametry życiowe (np. temperatura, ciśnienie krwi, częstość tętna, częstość oddechów) lub dzienna masa ciała.
• Ten format przedstawia dane w formie graficznej lub tabelarycznej, umożliwiając łatwą wizualizację i analizę trendów parametrów pacjenta w czasie.

Format 24-godzinnego bilansu płynów:

• 24-godzinny arkusz bilansu płynów dokumentuje i śledzi spożycie i wydalanie płynów przez pacjenta w ciągu 24 godzin.
• Obejmuje szczegóły, takie jak spożycie doustne, płyny dożylne, wydalanie moczu i inne straty płynów (np. z drenów lub wysięku z ran).
• Prowadzenie dokładnych zapisów bilansu płynów ma kluczowe znaczenie dla oceny stanu nawodnienia, monitorowania skuteczności terapii płynowej i identyfikowania zaburzeń równowagi płynów.

Zapis leków:

• Arkusz dokumentacji leków zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich leków podawanych pacjentowi.
• Zawiera informacje, takie jak data, godzina, dawka, droga podania, nazwa leku i podpis pielęgniarki.
• Dokładna dokumentacja leków zapewnia bezpieczeństwo pacjenta, umożliwia śledzenie zgodności podawania leków i zapobiega błędom w stosowaniu leków.

System ostrości:

• System tworzenia kart ostrości obejmuje dokumentowanie czynności związanych z opieką nad pacjentem i przypisywanie ocen ostrości w oparciu o charakterystykę pacjenta i wymagany poziom opieki.
• Wyniki ostrości zazwyczaj wahają się od 1 do 4, przy czym wyższe wyniki wskazują na większe potrzeby w zakresie opieki.
• Każdy pacjent jest klasyfikowany według poziomu potrzebnych mu interwencji pielęgniarskich, od „pacjenta w stanie stabilnym”, przez „pacjenta umiarkowanego ryzyka”, „pacjenta złożonego” do „pacjenta wysokiego ryzyka”.
• Na przykład pacjent, który przeszedł operację i wymaga ciągłej opieki, ma ostrość na poziomie 1. Natomiast ostrość na poziomie 5 w przypadku pacjenta oczekującego na wypis po wyzdrowieniu.
• Wyniki te pomagają organizacjom opieki zdrowotnej określić odpowiedni poziom personelu i efektywnie przydzielać zasoby opieki w celu zaspokojenia potrzeb określonych populacji pacjentów.

Podsumowując, arkusze postępowania stanowią ustrukturyzowaną i zorganizowaną metodę dokumentowania różnych aspektów opieki nad pacjentem, w tym parametrów życiowych, bilansu płynów, podawania leków i intensywności opieki. Wykorzystując te formaty arkuszy blokowych, pielęgniarki mogą skutecznie śledzić i monitorować dane pacjentów, ułatwiać komunikację między członkami zespołu opieki zdrowotnej oraz zapewniać kompleksową i dokładną dokumentację czynności związanych z opieką nad pacjentem.