17.1 : Padaczka i napady padaczkowe: Przegląd

Padaczka to przewlekła choroba neurologiczna charakteryzująca się nawracającymi, nieprzewidywalnymi napadami padaczkowymi. Napady te są spowodowane nieprawidłowymi wyładowaniami elektrycznymi w mózgu, co prowadzi do zmian w zachowaniu, odczuciach lub świadomości. Mogą również powodować przejściowe upośledzenie świadomości, zakłócając codzienne czynności.

Napad padaczkowy mogą wywoływać różne czynniki, w tym czynniki genetyczne, uszkodzenia mózgu, przyczyny metaboliczne i nieznana etiologia. Diagnoza padaczki obejmuje elektroencefalografię (EEG), która wykrywa nieprawidłową aktywność elektryczną po napadzie, oraz techniki obrazowania w celu identyfikacji nieprawidłowości strukturalnych związanych z padaczką. EEG wykrywa również aktywność elektryczną w trakcie i po napadach padaczkowych.

Obecnie leczenie padaczki jest przede wszystkim objawowe, a jego celem jest hamowanie napadów padaczkowych. Leki przeciwpadaczkowe działają poprzez różne mechanizmy, takie jak modulacja kanałów kationowych, wzmocnienie neurotransmisji GABA, modulacja uwalniania synaptycznego i zmniejszenie pobudzenia synaptycznego.

Jednak przestrzeganie leczenia w padaczce może być trudne ze względu na wymagania długoterminowej terapii i potencjalne niepożądane skutki uboczne leków. Podkreśla to nieustającą potrzebę opracowania bardziej specyficznych i skutecznych leków przeciwpadaczkowych.

W badaniach nad padaczką wykorzystuje się transgeniczne myszy i szczury. Test maksymalnego elektrowstrząsu, test pentylenotetrazolu, test napadu padaczkowego wywołanego falą 6 Hz i modele kindlingu są używane do przesiewu i opracowywania nowych leków przeciwpadaczkowych. Te trwające badania są kluczowe w naszej walce z padaczką, mając na celu poprawę życia osób dotkniętych tym zaburzeniem.