Roztwór ślepy to roztwór, który nie zawiera analitu ani substancji będącej przedmiotem zainteresowania, która jest badana lub mierzona. Zazwyczaj jest przygotowywany przy użyciu tych samych odczynników i procedury, co roztwór próbki, ale bez dodawania analitu. Głównym celem przygotowywania roztworu ślepego jest uwzględnienie wszelkich zakłóceń tła lub zanieczyszczeń, które mogą mieć wpływ na dokładność i niezawodność metody analitycznej.

W niektórych przypadkach eksperymentalnych odczynniki, rozpuszczalniki lub sprzęt laboratoryjny używany w analizie mogą wytwarzać wykrywalny sygnał. Mierząc roztwór ślepy, ten sygnał tła można określić i odjąć od pomiarów roztworów próbki, aby upewnić się, że obserwowany sygnał jest przypisywany wyłącznie do analitu. Środowisko laboratoryjne może również wprowadzać zanieczyszczenia, takie jak kurz, cząstki unoszące się w powietrzu lub pozostałości z poprzednich eksperymentów. W związku z tym roztwory ślepe pomagają identyfikować i korygować zanieczyszczenia podczas przygotowywania lub analizy próbki.

Ponadto roztwór ślepy jest czasami używany do kalibracji instrumentów lub systemów pomiarowych. Dzięki ustaleniu punktu bazowego za pomocą roztworu ślepego możliwe jest ujednolicenie odpowiedzi urządzenia i uzyskanie dokładnych pomiarów, które można wykorzystać w późniejszej analizie próbki.