6.15 : Linia izokoszty II

Linia izokoszty przedstawia wszystkie kombinacje nakładów (zwykle pracy i kapitału), które skutkują tym samym całkowitym kosztem dla firmy. Wyobraźmy sobie scenariusz, w którym firma musi zdecydować, czy zatrudnić dodatkowych pracowników, czy nabyć więcej maszyn, jednocześnie przestrzegając ścisłego budżetu. Nachylenie linii izokoszty odzwierciedla kompromis między różnymi przystępnymi cenowo kombinacjami nakładów.

Nachylenie linii izokoszty jest matematycznie zdefiniowane jako ujemny stosunek stawki płac do stawki czynszu dzierżawnego kapitału, wskazujący w jaki sposób jeden czynnik nakładu może zostać zastąpiony innym.

Przykład: w środowisku produkcyjnym, jeśli w = 20 USD/godzinę i r = 40 USD/godzinę, nachylenie linii izokoszty wynosi -1/2. Oznacza to, że aby utrzymać koszty na stałym poziomie, zmniejszenie kapitału o 1 jednostkę umożliwia zwiększenie pracy o 2 jednostki.

Wpływ zmian cen wejściowych:

• Jeżeli w wzrośnie do 40 USD/godzinę (przy stałym r), nowe nachylenie przyjmie wartość -1, co wskazuje, że siła robocza stała się relatywnie droższa.
• Jeżeli w zmniejszy się do 10 USD/godzinę (przy stałym r), nowe nachylenie wyniesie -1/4, co sprawi, że siła robocza będzie relatywnie tańsza.

Zmiany budżetowe:

• Wzrost budżetu firmy powoduje przesunięcie linii izokoszty na zewnątrz, równolegle do linii pierwotnej.
• Zmniejszenie budżetu powoduje przesunięcie linii do wewnątrz.
• Nachylenie pozostaje niezmienne, dopóki ceny nakładów są stałe.