10.3 : Metody elektrochemiczne międzyfazowe

Metody elektrochemiczne międzyfazowe koncentrują się na zjawiskach zachodzących na granicy między elektrodą a roztworem, w przeciwieństwie do metod masowych, które koncentrują się na ogólnych właściwościach roztworu. Te metody międzyfazowe są klasyfikowane jako statyczne lub dynamiczne w oparciu o obecność prądu różnego od zera w ogniwie elektrochemicznym i spójność stężeń analitu. Metody statyczne, takie jak potencjometria, mierzą potencjał ogniwa bez znaczącego prądu przepływającego przez elektrody, pozostawiając skład roztworu niezmieniony. Natomiast metody dynamiczne obejmują reakcje chemiczne, które zmieniają stężenia analitu i wykorzystują prąd różny od zera w ogniwie. Te metody dynamiczne są dalej kategoryzowane w zależności od tego, czy prąd lub potencjał jest kontrolowany, podczas gdy druga zmienna jest dostosowywana. Na przykład kulometria z kontrolowanym prądem utrzymuje stały prąd w celu utlenienia lub redukcji analitu. Z drugiej strony amperometria — metoda kontrolowanego potencjału — monitoruje prąd przy ustalonym potencjale, promując reakcję elektrolizy analitu. Metody międzyfazowe oferują takie zalety jak szybkość, selektywność, czułość oraz szeroki zakres dynamiczny (zwykle od 10^-3 do 10^-8 M), co czyni je popularnymi w różnych zastosowaniach elektroanalitycznych.