8.9 : Obliczanie średniego ważonego kosztu kapitału

Średni ważony koszt kapitału (WACC) jest kluczowym wskaźnikiem w finansach korporacyjnych, pomagającym ocenić, czy inwestycje firmy przynoszą wystarczające zyski w porównaniu z kosztem kapitału. Służy przede wszystkim jako stopa dyskontowa do obliczania wartości bieżącej netto projektów lub przejęć.

WACC oblicza się, mnożąc koszt każdego rodzaju kapitału (na przykład kapitału własnego lub dłużnego) przez jego proporcjonalną wagę w ogólnej strukturze kapitałowej firmy, a następnie sumując te wartości. Ta stopa jest istotna dla inwestorów, ponieważ zapewnia wgląd w potencjał rentowności firmy. Zasadniczo niższy WACC sugeruje, że firma może zabezpieczyć kapitał po niższym koszcie, co wskazuje na kondycję finansową i niższe ryzyko. Z drugiej strony wyższy WACC może odzwierciedlać bardziej ryzykowny profil biznesowy, wymagający wyższych zwrotów, aby przyciągnąć inwestorów.

To, co stanowi „dobry” WACC, różni się w zależności od firmy i zależy od takich czynników, jak dojrzałość przedsiębiorstwa, jego struktura kapitałowa i dynamika branży. Porównanie WACC firmy ze średnimi branżowymi może stanowić punkt odniesienia do oceny efektywności finansowej i zarządzania ryzykiem. To porównanie pomaga ustalić, czy firma jest konkurencyjna w przyciąganiu inwestycji w porównaniu do swoich konkurentów, co jest kluczowe dla podejmowania strategicznych decyzji w finansach.