2.11 : Uitbloei in metselwerk

Uitbloei in metselwerk muren verschijnt als een pluizig kristallijn poeder, vaak wit, dat ontstaat door in water oplosbare zouten in het metselwerk of de mortel. Wanneer water het metselwerk binnendringt, lost het deze zouten op en brengt ze naar de oppervlakte, waar ze worden afgezet bij verdamping van water.

Hoewel initiële uitbloei vaak voorkomt na de bouw en kan worden schoongemaakt met water en een borstel, kan uitbloei in bepaalde gevallen opnieuw verschijnen en geleidelijk afnemen naarmate de tijd verstrijkt, omdat zouten uit de metselwerk oppervlakken, worden uitgeloogd wanneer ze worden blootgesteld aan natuurlijke middelen zoals regen. Uitbloei die echter in de latere jaren na voltooiing van de bouw op metselwerk oppervlakken verschijnt, duidt op nieuwe waterlekken. In dergelijke gevallen moet de bron van het waterlek worden geïdentificeerd en gerepareerd.

Uitbloei kan worden voorkomen door metselwerk eenheden te gebruiken die zijn getest op de afwezigheid van oplosbare zouten en door schone mortel bestanddelen te gebruiken. Door de waterinfiltratie in de metselwerk oppervlakken te minimaliseren, wordt ook de uitbloei verminderd. Dit wordt gedaan door te zorgen voor voldoende dakafvoer en beschutte dakoverstekken waar mogelijk. Ook het aanbrengen van coatings op de muur die vochtinfiltratie voorkomen zonder de uitwaartse beweging van waterdamp te belemmeren, voorkomt uitbloei. In sommige gevallen kan spouwmuurconstructie de voorkeur hebben boven massieve muur constructie, wat een extra barrière biedt tegen vochtinfiltratie.